دارنده مدال‌های طلا و نقره بازی‌های پارا‌آسیایی گفت: برای کسب مدال طلای این مسابقات ۷۰ میلیون تومان از بانک وام گرفتم.

علی محمد‌یاری  با اشاره به مشکلاتش برای حضور و موفقیت در بازی‌های پارا‌آسیایی اینچئون گفت: بعد از ناکامی و کسب عنوان چهارم در گوانگجو 4 سال برای موفقیت در این رقابت‌ها بی‌وقفه تمرین کردم و چیزی حدود 100 میلیون تومان هزینه کردم تا رکورد جهان را در پرتاب دیسک جابه‌جا کنم. مجبور شدم برای تامین هزینه‌های تمرین و آماده‌سازی 70 میلیون تومان از بانک وام بگیرم که هنوز مقروض هستم. خدا را شکر که با دعای خیر مردم و کمک خداوند موفق به کسب دو مدال و جابجایی رکورد جهان شدم.

وی ادامه داد: فکر می‌کردم اگر رکورد جهان را بشکنم تشویق خواهم شد، اما نه تنها تشویقی در کار نبود بلکه حتی مسئولان ورزش استان تهران هیچ تماسی حداقل برای روحیه دادن و پرسیدن حالم هم با من هم نگرفتند؛ این در حالی است که سایر استان‌ها از ورزشکارانشان حمایت‌های خوبی می‌کنند، اما در استان تهران بهایی به ورزشکاران داده نمی‌شود. با این شرایط دیگر انگیزه و علاقه‌ای برای ادامه ورزش باقی نمی‌ماند.

دارنده مدال برنز پارالمپیک لندن تصریح کرد: در دولت قبلی شاهد برطرف شدن برخی تبعیض‌ها و یکسان شدن جوایز بودیم که بهترین دوران ورزشی ورزشکاران جانباز و معلول بود، اما در این دوره همچنان شاهد تبعیض بین ورزشکاران سالم و معلول هستیم؛ در حالی‌که به طلایی‌های بازی‌های آسیایی 5 هزار دلار پاداش نقدی اهدا می‌شد، اما به ورزشکاران پارا‌آسیایی تنها 1000 دلار پاداش دادند که امیدواریم وزارت ورزش حمایت بیشتری از ما داشته باشد.

محمدیاری افزود: از طرفی مسابقات جهانی دوومیدانی در قطر را پیش رو داریم که با حضور 1400 ورزشکار از 210 کشور جهان در سطح فوق‌العاده بالایی برگزار می‌شود. نمی‌دانم با این روحیه پایین چطور می‌خواهم ادامه دهم و عملا انگیزه‌ای برای ادامه ورزش حرفه‌ای و قهرمانی ندارم و تنها اصرار و حمایت‌های خانواده‌ام باعث ادامه کار شده است.

وی در خصوص وعده‌های سجادی معاون وزیر ورزش و جوانان گفت: سجادی وعده داده بود که اگر ورزشکاری موفق به شکستن رکورد جهان شود علاوه بر پاداش مصوب، 30 سکه جداگانه نیز پرداخت خواهد شد که امیدواریم به این وعده عمل شود چرا که اگر اینطور نشود انگیزه‌ای برای ادامه ورزش باقی نمی‌ماند.

محمد‌یاری با انتقاد از عملکرد مسئولان ورزش استان تهران گفت: سال‌هاست که کوچکترین حمایتی از ورزشکاران استان، بخصوص جانبازان و معلولین نمی‌شود؛ حتی حرف ما را هم گوش نمی‌دهند چه برسد به اینکه اجازه ‌دهند به صورت حضوری مشکلاتمان را بازگو کنیم؛ در حالی‌که پیام رهبری نشان می‌دهد کار ورزشکاران معلول چه ارزشی داشته است. مردم هم که در کوچه و خیابان همه خوشحال هستند، اما متاسفانه مسئولان ورزش استان تهران برخلاف این موضوع رفتار می‌کند